یا حسین

   

ماه پیروزی خون بر شمشیر بر یاوران سبز حسینی تسلیت باد

((تا کی به تمنای وصال تو یگانه)).......تا صبح قیامت شود این اشک روانه

حاجات و گرفتاری ما هست بهانه.......تا دوش کشم عشق تو را خانه به خانه

از آتش عشق تو کشد شعله زبانه.....از خون تو روییده شده است لاله گلزار

                                  در خاک بلا خفته حسین سید و سالار

قربانی ایزد به منا یا به بلایی......ولله تویی قبله و هست کعبه بنایی

در بین حرم هروله کن سعی و صفایی ...... بنگر که ز عشق توشده شور خدایی

در دام تو این مرغ دلم گشته هوایی ...... مرغ دل من در قفست هست گرفتار

                                 عشق تو بود آتش و من نیز چو نیزار

تا مشت نمود آب که بر لب برساند ....... گفتا که خورم آب و حسین تشنه بماند

از خجلت لبهای حسین آب رهاند..........از غصه ی تو این قد خم را نتواند

بر پیکر در خون تو این روضه بخواند.........بنگر که پس از تو نبود هیچ مرا یار

                                 در راه خدا گشته جدا دست علمدار

از مجلس شام و سر بر نیزه حکایت........ در گودی قتل هیچ نکردی تو شکایت

عالم شده حیران و پریشان ز برایت.........حقا لقب خون خدا هست ردایت

بنگر که خداوند شده است خون بهایت.......شوریده بزن ضجه بر این واقع خونبار

                              شاید که عنایت بکند سید و سالار